اگر یک آدم جاجگر هستید این پست را نخوانید. روی سخنم با ایمپلنت است و بس. دو میلیان و هشتصد تومان یک دندان کوچک. روی سخنم با دندانی جلویی هم هست که راهش فقط ایمپلنت است. من از ایمپلنت چیزهای زیادی سر در نمیآورم. ولی تا دلتان بخواهد ایمپلنت و دومیلیان وهشتصد و دندانپزشکی را جاج میکنم. چرا آدمهای پولدار دندانهای جلویشان نمیشکند و بعد بروند عصبکشی کنند و وقتی که بروند روکش کنند دکتر هارهار بخندد که ایمپلنت اونلی. اینجورجاها دکترها حتی ایتالیایی هم حرف میزنند. چیزهایی میگویند که من سردرنمیآورم. اما از پول خوب سردرمیآورم. توی مطب دندانپزشکی نشسته بودم و به هرکس که میدیدم توی دلم فحش میدادم، آخر فکر نمیکردم کارم به ایمپلنت بکشد، فکرمیکردم فوقش یک میلیان. به دکتر گفتم خوب نگاه کند. دوباره. سه باره. خوب نگاه کرد و باز فقط ایمپلنت گفت. و دندانهای کناریش اونلی پر کن.من و دکترم با هم مشکل داریم. او پولهای مرا میگیرد و به سفرهای خارجی میرود و من پیاده به خانه بازمیگردم. کارت پول هم قبول میکند. دکترم حتی آنقدر با من صمیمی شد که مارک مسواکم را پرسید، ولی من شروع کردم به جاج کردن او توی دلم. چون او فقط برای پولهای من نقشه کشیده است و به من میگوید دخترجوان. من همان وقت که لیست ده میلیانیاش را برای دندانهایم چید پیر شدم. این را به خودش نگفتم اما بلاخره دستش که توی دهانم میرود، آنوقت میتوانم زهرم را بریزم و چندتا گاز آبدار نصیبش کنم، این کار قبلا خوب جواب داده است یا حتی پولهایم را مچاله تحویلش دهم تا مجبور شود همهشان را صاف کند، اونلی من از تمام دندانپزشکان و بیمههایی که دندان را به رسمیت نمیشناسند نمیگذرم و همیشه آنها را جاج خواهم کرد. مثلا همین شمایی که توی دهانتان ایمپلنت و این چیزها دارید هم جاج خواهید شد، روزی شصت و هفت بار مسواک بزنید، مارک مسواکتان را هم به کسی نگویید حتی به آن دکترهای دندانتیز که پولهای شما را میگیرند و شما را شماتت میکنند و میگویند مسواک گران بخرید و از این جور چیزها. وگرنه به نظر من شما آدم پولداری باشید اصلا اینجور چیزها را نمیخواهد داشته باشید. لذا بروید زودتر پولدار شوید.