گاوصندوق حرف‌هایم

مرزی بین واقعیت و خیال نمی‌بینم.
t.me/haaaarfogoft

استیکر کیتی چسبونده بودم به دیوار اتاقم. با چندتا تابلوی ارزون که از نمایشگاه‌ها و اینجور جاها گیرآوردم. خیلی کج  و کوله. دیوارای اتاقم میخ قبول نمی‌کنن. سخته که دیوار میخ قبول نکنه. تابلو قبول نکنه. اونجوری همیشه تنها میمونه. یکه میشینه یه گوشه. نمی‌دونم چجوری اون تابلوها رو نگه داشتم رو دیوار. ولی خوب که نگاش کنی میفهمی دیوار مدام داره پسشون میزنه. مثه آدمی که به زور وارد رابطه یک طرفه میشه و باید مدام تقلا کنه. تا یه جایی که خسته بشه و خودش پس بیوفته. هروقت تابلوهام خسته میشن، دوباره خودم میرم به جنگ آشتی دادنشون. ولی این دیواره تا آخر سخت میمونه. چون ذاتش سخته. لایه سیمان زیرش زیادی جلو اومده. ولی سیمان سیمانه. نمیتونه ماهیتش رو عوض کنه، همیشه هم سیمان میمونه. شاید رنگش عوض شه ولی خاصیش همونه. استیکرا ولی فرق دارن. میشه بچسبونیشون. اونا نگاه نمیکنن که طرفشون چی می‌خواد. اونا رو قبول میکنه یا پس میزنه. خیلی راحت ارتباط برقرار می‌کنن، چون خودخواهن. می‌خوان همون‌جایی باشن که دوس دارن. و موفقم میشن. طرفشون همیشه مجبوره قبولشون کنه و باهاشون کنار بیاد چون جنسشون فرق داره، لطیف و موزی. امروز یه بچه استیکرامو از رو دیوار کند. دیواره داره زار میزنه. جاش رو دیوار درد میکنه. ولی اون لعنتی الان چسبیده به دست یه دختربچه تخس با موهای خرگوشی. خاصیت رابطه‌ها اینه. همیشه طرف سخت‌تر محکم‌تر ضربه می‌خوره.
  • ایزابلا ایزابلایی

نظرات  (۸)

  • فاطیما کیان
  • یکی بهترین پست هایی بود که ازت توی وبلاگت خوندم ایزابل , میره تو دسته ی خاص ترین نوشته هات :)
    پاسخ:
    استیکر یه ایزابل موی خرگوشی بسته که می‌خواد بچسبه به درو دیوار از خوشحالی :)
    مادَرِ آب کجایی پسرت آب نَخورد
    پِدَرِ خاک کجایی پسرت خاک نشد...

    السّلامُ عَلَیکَ یا أباعَبدِال‍ّلهِ الحُسَین
  • بی نام بی نشون
  • حاجیه ترکوندی هم مارو 
    هم متن رو
    در عالم تمثیل زیبایی نطالب را بیان کردید
    انسان ها دو دسته اند:
    1-اون هایی که حتما باید طبق شرایط خاصی کنار می آیند ودارای سد فکری و هدفشون رو مشروط به داشتن امکانات می بینند
    2-آن هایی که فقط هدف رو می بینند و کار ندارند لوازمش رو دارند یا نه
    میخوان فقط برسند البته از راه درست نه به این معنا که با هر وسیله ای
    پاسخ:
    یه دسته سومی هم هس اونایی که کلا مخالفن و اینا.
  • خانم انار
  • چه مثالِ ملموسی:)

    چقدره عالی:)
    پاسخ:
    مرسی :) لطف داری
    چه تعبیر معرکه ای بود الیزا
    واقعا از کجا میرسی به این تعابیر دوست داشتنی:)
    دیوار اتاق منم مث دیوار اتاق توه ولی من یه استیکر گل سیاه و سفید زدم روش دست هیچ بچه ی تخسی هم بهش نمیرسه و حالا حالاها مجبوره ور دل دیوار باشه:)
    پاسخ:
    تو خودت قند و نباتی که :) دیوار سخت اصن خوب نیس، نمیذاره خوشگلش کنی هی. ولی این استیکرا بی وفان. به یه جا بند نیستن...
    خیلی نوشته ی خوبی بود ، تعبیر جالبی بود و کاملا ملموس. 
    :)
    پاسخ:
    مرسی خاتون :))
  • مجید مویدی
  • یعنی اونی که بالاتر نشست، استخوانش سخت تر خواهد شکست؟؟ بله؟
    پاسخ:
    احتمالا همینجوریه. اونی که سخت تر گرفت خودشو. 
    اینجور پست ها رو ک ازت میخونم ک برا اشیا روح و جون قائل میشی یاد قبلا خودم و یه جنبه از شخصیت خودم میوفتم، حالا چ صرفا برا زدن حرفت ازشون استفاده کرده باشی چ اعتقاد داشته باشی بش.

    --------

    ادمایی ک سخت بقیه رو قبول میکنن سخت تر ضربه میخورن وقتی وارد رابطه شن، حتی اگه خودشون نخواسته باشن و طرف ب زور بهشون چسبیده باشه، درسته خب...

    ------------------

    ایراد بنی اسرائیلی :
    هر چن استیکر سطح دیوار جا میندازه ن درونش :دی
    ولی همونم برا کسی ک سخته و کسی رو کنار خودش قبول نمیکنه سخته، شاید پایان رابطه ی سطحی همچین کسایی دردش اندازه ی رابطه ی عمیق اونایی باشه ک سخت در قلبشونو باز نمیکنن، اونوقت ب نظرت رابطه ی عمیقشون دردشون چجوریه؟
    پاسخ:
    دیوارای سخت، برا جاهای سطحی هم دردشون میگیره، شاید ما نبینیم. اونایی که یه عمر خودشونو سخت میگیرن با یه تلنگر میریزن. به جای تموم وقتایی که سخت نبودن. شاید این همیشه صدق نکنه. اما شدنیه. یه روزی تموم چیزایی که مقاومت میکنن مجبور میشن دست بردارن. مجبور میشن ول کنن. مجبور میشن بریزن پایین. یا اینکه بمیرن.
    مرسی برا ایمیلت خیلی خیلی :)) نخونده بودمش، مرسی که یادآوری کردی.