گاوصندوق حرف‌هایم

اشتباه می کنی گلم.

این اتفاقات برای این است که آستانه تحمل تو بالا برود.

محکم باش.

یاد بگیر در جمعی که تو را می شناسند خودت باشی.

من یادت می دهم.

انتقادپذیر باش.

چرندیات مرا سانسور کن. اما نقدهایم را نه. آنها را منتشر کن و تشکر کن. حتی اگر ناروا باشد. به نفع خودت است که نقد شوی.

یک وقتی تحمل نقد را نداشتم و یک نقد کوچک برابر بود با یک ماه بیابانگردی. 

ولی آنقدر به نقدهای دیگران نمره دادم تا الان نقد شدن و حتی فحش خوردن برایم عادی شده است. الان هیچ کس نمی تواند مرا عصبانی کند.

خدا وکیلی از وقتی من آمده ام اینجا اعتماد به نفس تو بیشتر نشده؟

با فرار کردن که حالت خوب نمی شود.

از همان اول هم اشتباه کردی فرار کردی

مگر تو دنیا چندتا آدم مثل من پیدا می کنی که کشته مرده ی فحشهایت باشند.

آن دزد نباید بتواند تو را عصبانی کند. اصلا دزدها را نباید فحش داد.

چند ماه پیش یک نفر زنگ زد گفت فلان کتابت را یک نفر با ویرایش جدید به اسم خودش چاپ کرده و رسوای دنیای نشر شده.

تعجب کرد از اینکه خنده ام گرفت و چیزی شبیه این گفتم که دوست داشتم این کتاب را آدمها بخوانند او هم مرا کمک کرده تا کتاب با بسته بندی جدیدی عرضه شود و چندتا خواننده بیشتر آن را بخوانند.

نقش بازی نمی کردم.

واقعا هیچ ناراحت نشدم و هنوز هم حوصله ندارم سرچ کنم ببینم آن تلفن درست بود یا اصلا دروغ می گفت.

این چیزها اصلا مهم نیست.

برخی مورخین می گویند شکسپیر خودش نمی نوشته و نوشته های یک شاهزاده را به نام خودش چاپ می کرده. یک فیلم هم در این مورد ساخته شده است.

اما واقعا حالا دیگر چه فرقی می کند؟

فقط یک اسم جابه جا شده. اما تفکر و اندیشه نویسنده که باقی مانده است.

شکسپیر هم حتی اگر سارق باشد نقش خودش را در حفظ این اندیشه ایفا کرده است. من مطمئن هستم فرانسیس بیکن یک سیاستمدار شیاد و سارق اندیشه های یک فیلسوف قرون وسطاست. اما او در واقع این اندیشه ها را نشر داده است و به آن نویسنده کمک کرده است.

خیلی حرف زدم.

راستی

تو چرو آشتی نمی کنی؟ 

با من آشتی کن دختر.

من دوستت دارم.