شادی به پروانه‌ی نارنجی چسبیده بود و پرواز می‌کرد و من در دشت پر از شقایق‌های قرمز به دنبالش می‌دویدم. گاهی به کفش‌های آل استار فیکم نگاه می‌کردم و در حالی که خودم را در حال دویدن می‌گرفتم شادی همان لحظه نام من است.
بایگانی
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۳)
- فروردين ۱۳۹۹ (۱)
- آذر ۱۳۹۸ (۱)
- آبان ۱۳۹۸ (۱)
- مرداد ۱۳۹۸ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۳)
- فروردين ۱۳۹۸ (۳)
- اسفند ۱۳۹۷ (۹)
- بهمن ۱۳۹۷ (۱)
- فروردين ۱۳۹۷ (۴)
- آذر ۱۳۹۶ (۵)
- آبان ۱۳۹۶ (۴)
- مرداد ۱۳۹۶ (۱)
- خرداد ۱۳۹۶ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۱)
- فروردين ۱۳۹۶ (۱۱)
- اسفند ۱۳۹۵ (۲)
- بهمن ۱۳۹۵ (۴)
- دی ۱۳۹۵ (۶)
- آذر ۱۳۹۵ (۶)
- آبان ۱۳۹۵ (۵)
- مهر ۱۳۹۵ (۲)
- شهریور ۱۳۹۵ (۱۳)
- مرداد ۱۳۹۵ (۱۷)
- تیر ۱۳۹۵ (۲۳)
- خرداد ۱۳۹۵ (۱۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱۴)
- فروردين ۱۳۹۵ (۱۵)
- اسفند ۱۳۹۴ (۱۲)
- بهمن ۱۳۹۴ (۱۱)
- دی ۱۳۹۴ (۵)
- آذر ۱۳۹۴ (۱۲)
- آبان ۱۳۹۴ (۲۰)
- مهر ۱۳۹۴ (۲۴)
- شهریور ۱۳۹۴ (۲۳)
- مرداد ۱۳۹۴ (۲۹)
- تیر ۱۳۹۴ (۲۸)
- خرداد ۱۳۹۴ (۴۴)
پربیننده ترین مطالب